วันเสาร์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เมื่อผมเป็นนายแบบ

เมื่อโอกาสผ่านเข้ามาในชีวิต คุณเลือกที่จะมองผ่านหรือมองเห็น เลือกที่จะปล่อยหรือคว้ามัน


เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้รับประสบการณ์ใหม่ในชีวิต โดยได้รับเชิญ จาก หน่วยงานของรัฐหน่วยงาน หนึ่งให้ช่วยไปถ่ายทำ TV scoop ประชาสัมพันธ์ ผลิตภัณฑ์หนึ่งของหน่วยงานนั้น

ในครั้งแรกที่ผมได้รับโทรศัพท์ทาบทามในวันพฤหัส ยอมรับว่าดีใจมาก แบบว่าโชดดีจัง ได้ออกทีวีแล้วเรา  แต่พอเจ้าหน้าที่แจ้งกำหนดการ ว่าถ่ายทำวันจันทร์ (ซึ่งผมมีประชุมงานหนึ่ง ขาดประชุมไม่ได้ด้วย) ก็รู้สึกใจหายเล็กน้อย ยื่นข้อเสนอไปว่า ผมเข้าไปสาย ๆ อาจจะเป็นช่วงบ่าย ได้ไหม เจ้าหน้าที่ก็ไม่ขัดข้อง พร้อมแจ้งว่ามีค่าเดินทางให้ด้วย  (โฮ๊ะๆๆๆ)

หลังได้รับทาบทาม ก็ดีใจนะ  เรียกได้ว่าบ้าเห่อและมีอาการพอควร วันเสาร์ก็รีบไปทำสีผมกลบผมขาว ตัดผมให้เรียบร้อยหน่อย  คริๆๆๆ

 พอถึงวันจันทร์  ผมก็ไปถึง  studio  ประมาณบ่ายสอง ตามที่นัดหมายไว้  พอไปถึง ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าสำหรับถ่ายทำ ก็ปรากฎว่า ต้องใช่เสื้อสีขาว อ่ะ ซึ่งไม่ได้เตรียมมา (เจ้าหน้าที่ แจ้งไม่ชัดเจน  นะ)  ทำให้ กองถ่ายต้องไปหาเสื้อมาให้ผมก่อน  โดยระหว่างรอ ก็ แต่งหน้าทำผม ไปพลาง

ทำผมและแต่งหน้าเสร็จ ก็เดินไปที่กองถ่าย พบว่ากำลังถ่ายทำอยู่ จึงเห็นว่า มีนักแสดง (เรียกว่าไรน้า เรียกนักแสดงไปก่อนแระกัน) จำนวน 8 คน ระหว่างรอถ่ายแต่ละบท นั้น  คนอื่น ก็นั่งรอ ดูการถ่ายทำไปพลาง

ระหว่างการนั่งรอ ก็สนทนาประสาสะ กับสมาชิก ท่านอื่น ๆ ก็ทราบว่า คนอื่นมาแต่เช้า ช่วงเช้าที่ผ่านมาก็ถ่ายภาพนิ่ง ไปเพิ่งเสร็จ นี่เพิ่งเริ่มถ่ายทำ  โดยเคยนัดถ่ายทำ ไปแล้วเมื่อเดือนก่อน แล้วก็เลื่อนมาถ่ายทำวันนี้   (ผมก้คิดในใจว่า อ้าว เราเป็นตัวสำรองนี่หว่าาาา   เฮ้ออออ  แบบ)

ระหว่างรอ ทำให้ผมได้เห็น บรรยากาศ ของกองถ่าย เป็นครั้งแรก เห็น ผู้กำกับ ผู้ช่วยผู้กำกับ ช่างไฟ ช่างกล้อง  คอสตูม สวัสดิการกองถ่าย  มากมาย เลยทำให้พอเห็นภาพเวลานักแสดงเค้าถ่ายทำกัน

ระหว่างรอดูคนอื่นนี่สิ เริ่มเครียด  ว่าเราจะแสดงได้ไหมนี่  และ แล้ว ผมก็ได้ บท มา   เป็น กระดาษ เอ 4 สอง แผ่น



อ่ะ  ไม่น่าตกใจเท่าไหร่  มี ไฮไลท์ แค่ สองบรรทัด ไม่น่ายาก  แต่นึกในใจ  บทเรา ส. เสือ เยอะจัง แต่ไม่เป็นไร เราคงทำได้ 

 รอไปประมาณ ชั่วโมงกว่า  ก็ได้เสื้อ มา   อิอิ  เอาหล่ะ  เราพร้อมแระสำหรับการถ่ายทำ 
หลังจากได้เสื้อผ้า ก็ผ่านไปเกือบ ๆ ชั่วโมงกว่า ก็ ได้คิวเรา แระ   คิวเเรกที่ได้ ก็เป็นการถ่ายภาพนิ่งครับ ภาพนิ่งนี่ไม่นานนักครับ มีฝีมืออยู่บ้างฝึกมาตั้งแต่สมัยเรียน 55555+ 


ต่อมาอีกครึ่งชั่วโมงก็ได้คิวถ่าย scoop ของเรา แล้ว เย้ ๆๆๆ   แระแล้วพอได้ถ่ายทำก็มีปัญหาเลย   ผู้กำกับบอกว่าพูด ส.เสือ ไม่ชัด    (ฮือ ๆๆๆๆ )  โดนเปลี่ยนบทกลางอากาศ    แต่ไม่เป็นไร  สู้ ๆๆ   สามบรรทัด ของบทแบบสั้น ๆๆ  ผมถ่ายไป ครึ่งชั่วโมง ได้  ผู้กำกับบอกให้ยิ้ม ๆๆๆๆ และพูด ไปพร้อมกัน ยิ้มไว้ ๆๆ




 พอถ่ายทำเสร็จ ช่วงแรก  ผู้กำกับก็บอกให้พักก่อน  และถ่ายคิวของคนอื่น ๆ ต่อ  ตอนนั้นจึงดูเวลา หกโมงกว่าเเล้วหรือนี่   เริ่มหิว แระ กลุ่มนักแสดงที่ยังไม่มีคิว ก็เลยรวมตัวไปหาไรลงท้อง 

ระหว่างการทานข้าวกล่องมื้อค่ำนั้น พี่ ๆ นักแสดงเริ่มบ่นกันว่ามาตั้งแต่เช้า ถึงค่ำ แล้วยังไม่เสร็จ อีก  เฮ้อ  ผมยังเหลือ บทอีก หนึ่งแผ่น บทนี้ ถ่ายเดี่ยว เลย  (ยากกกว่าเดิม)   คนที่ได้บทเดี่ยวมา สามคน ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น  

คิวถ่ายเดี่ยวนั้นผมก็ต้อ ขอคิวเป็นคนสุดท้ายเนื่องจาก มาเข้ากองถ่ายช้ากว่าคนอื่น ก็ต้องทำใจไป  สรุปว่าผมได้คิวตอน ห้าทุ่มครึ่ง ( ไม่ผิดครับ  ดีกมากกกกกก)   

ในการถ่ายเดี่ยว ผมก็พบปัญหา ของผมเอง คือการแสดงอารมณ์  บทไม่ยาว สั้น ๆ  เช่น  "จะทำยังไง" หรือ "คว้ามันเอาไว้" ผมเทคไปเกือบสามสิบสี่สิ้บครั้ง ก็ยังไม่ได้ ดีก ก็ดึก เที่ยงคืนกว่า แระ ไม่ผ่านสักที  จนเกือบจะร้องบอกผู้กำกับว่าทำได้แค่นี้แหละครับ  

ไม่ใช่แค่บทพูดที่ยากนะ   การแสดง แค่ หันหน้า ก็ ยากส์สำหรับผม   ฮือ ๆๆๆ หมุน คอ ไป เกือบร้อยรอบ

ฮือ  สุดท้าย   นาฬิกา ก็หมุนมาที่ 01.20 น. ผู้กำกับก็พูดเสียงสวรรค์  "คัท"   โย่ว ๆๆๆ  เลิกแล้ววววว






สุดท้ายก็เสร็จสิ้นภาระกิจของวัน  เหนื่อยมาก สำหรับวัน นั้น   และเตรียมรอชม กันนะครับ  ทั้งสื่อทีวี สิ่่งพิมพ์  โปร์ชัว นะครับ










ไม่มีความคิดเห็น: